Το κλείσιμο του "Διφώνου", δεν είναι πια είδηση, αλλά λογικό επακόλουθο της γενικής κατάρρευσης. Η μόνη λύση είναι να απαρνηθούν οι (συν)εργάτες τη λογική της εργοδοσίας και να προχωρήσουν στην εφαρμογή της θεωρίας του Μαρξ, περί... απαλλοτρίωσης των μέσων παραγωγής. Στα χέρια αυτών που το αγάπησαν, είτε σαν αναγνώστες, είτε σαν συγγραφείς, το "Δίφωνο" πρέπει να ανακτήσει τη χαμένη του αίγλη και να ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ το έντυπο, που με εγκυρότητα και καλαισθησία, πρόβαλλε και επηρέαζε ένα σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού μας. Τα ζοφερά χρόνια που βιώνουμε, είναι μια μοναδική ευκαιρία να ξαναζήσουμε τον ενθουσιασμό για ένα καλύτερο αύριο. Το περιοδικό μπορεί να ξαναβρεί τη...χαμένη του νιότη, αρκεί να εξοβελίσει την ευκολία του...life style και να επιστρέψει στις πηγές και στις αξίες που το έκαναν οδηγό. Τώρα που δοκιμάζονται οι αντοχές όλων μας, σας δηλώνω πως είμαι πρόθυμος να συνεργαστώ σταθερά και αφιλοκερδώς σ' ένα νέο ξεκίνημα του περιοδικού, που μέσα απ' τα μεγάλα ζόρια των ανθρώπων που το αγαπούν, θα το κάνουν και πάλι πρωτοπόρο, για μια νέα εποχή.
Θανάσης Γκαϊφύλλιας
2 σχόλια:
αυτά παθαίνει ενα περιοδικό που προωθει αποκλειστικά τα προιόντα
μιας και μοναδικής εταιρείας παραγωγής..,
Αγαπητέ Δημοκράτη, είστε πολύ μακριά.
Προφανώς δεν ήσασταν αναγνώστης του περιοδικού.
Λυπόμαστε.
Δημοσίευση σχολίου