Όταν με φιλοξένησαν τα παιδιά του Δίφωνου, πέρα από τη μαθητεία στη νεανική τους λάμψη, φαντάστηκα ότι κάποτε ίσως θα πρέπει να τους υπερασπίσω, αλλά όχι τόσο σύντομα. Η κρίση εκτός των άλλων είναι πρόφαση για επιχειρηματική αλητεία, καθώς ο πάσχων δημόσιος τομέας, είναι διδάσκαλος τυχοδιωκτισμού για τον ιδιωτικό. Εκείνο για το οποίο θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή, είναι εν θερμώ και η έρευνα να αξιοποιηθεί το κύρος και η φήμη του περιοδικού που είναι και η κύρια προσφορά των ανθρώπων του, και σε κάποια εναλλακτική λύση. Η ηθική μου αποδοκιμασία είναι άμεση καθώς οι χτεσινές κερδοφορίες δεν επιτρέπουν τη διάλυση μιας επιχείρησης άσκεφτα και απλά στην πρώτη μείωσή τους.
Είναι νόμιμο αλλά δεν είναι ηθικό. Φαίνεται πως σ' αυτή τη χώρα πρώτα απ' όλα είναι ανάγκη να διαπαιδαγωγήσουμε τους επιχειρηματίες, από το επίπεδο της μπανανίας με το οποίο πολιτεύονται, να γίνουν επιτέλους καπιταλιστές, και να πάψουν να αποτελούν την πιο γελοία επιχειρηματική τάξη της Ευρώπης. Οι επιχειρηματίες με λογικές τοκογλύφου, αποτελούν τη μεγαλύτερη δυσφήμιση των λύσεων που ζητάει η κοινωνία μας και οδηγούν την κοινωνία σε σημεία εξεγερτικά κατά το βαθμό της κοινωνικής ανευθυνότητας που δείχνουν. Εύχομαι το καλύτερο που μπορεί να φέρει ο αγώνας σας.
Βασίλης Λαλιώτης, Ποιητής και Μεταφραστής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου