Είναι ένα πολύ λυπηρό γεγονός για το χώρο της μουσικής, το ότι «κλείνει» το «Δίφωνο». Ωστόσο, θεωρώ ότι εδώ και αρκετό καιρό είχε πληγεί η φυσιογνωμία του περιοδικού, γιατί δύο – τρεις φορές είχε αλλάξει φιλοσοφία και αυτό είχε επηρεάσει τους αναγνώστες. Προσωπικά, διάβαζα το «Δίφωνο» από τα πρώτα τεύχη του, όμως πλέον φαίνεται πως είχε κλείσει ο κύκλος του με τη μορφή που το ξέρουμε. Είναι πολύ κρίμα γιατί η εξέλιξη αυτή αγγίζει και πολύ αξιόλογους ανθρώπους, που έγραφαν στο περιοδικό και παρά τις όποιες αλλαγές, έκαναν τη δουλειά τους με το ίδιο μεράκι όπως παλιά. Τι να πει κανείς; Στο βωμό της όποιας κρίσης, έκλεισε η Columbia, η Odeon, χάθηκαν μήτρες, ιστορικές καταγραφές. Ίσως θα έπρεπε να εξεταστεί προσεκτικά η κίνηση που έγινε και να μην κλείσει το περιοδικό, αλλά ακολουθώντας την εποχή του, να γίνει ψηφιακό και να υπάρχει στο διαδίκτυο έχοντας συνδρομητές με μικρό κόστος, όπως πολλά άλλα περιοδικά στο εξωτερικό…
Πάρις Περυσινάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου