Με μεγάλη θλίψη άκουσα τη δυσάρεστη είδηση για το κλείσιμο του περιοδικού Δίφωνο.
Και λέω θλίψη γιατί είναι βαθιά θλιβερό για αυτόν τον λαό το ότι δεν είσαι σε θέση να συντηρήσει έστω ΕΝΑ και μοναδικό σοβαρό μουσικό – καλλιτεχνικό περιοδικό την ίδια στιγμή που αγοράζονται σωρηδόν δεκάδες περιοδικά τύπου λάιφ στάιλ και κουτσομπολιού, όπως και δεκάδες εφημερίδες με ποδοσφαιρικά νέα και γενικότερα έντυπα «κίτρινου» χρώματος
Αυτή και μόνο η διαπίστωση εξηγεί και ό, τι έπεται αυτής της κίνησης.
Να ευχηθώ στους εργαζόμενους του περιοδικού καλό κουράγιο και να ζητήσω από την εργοδοσία να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με όσο γίνεται πιο ανθρώπινο τρόπο. Να δώσει δηλαδή την ευκαιρία στους εργαζόμενους να κάνουν μια προσπάθεια να «σώσουν» το έντυπο τους μια και έχουν αυτή την πρόθεση.
Δήμητρα Γαλάνη
Και λέω θλίψη γιατί είναι βαθιά θλιβερό για αυτόν τον λαό το ότι δεν είσαι σε θέση να συντηρήσει έστω ΕΝΑ και μοναδικό σοβαρό μουσικό – καλλιτεχνικό περιοδικό την ίδια στιγμή που αγοράζονται σωρηδόν δεκάδες περιοδικά τύπου λάιφ στάιλ και κουτσομπολιού, όπως και δεκάδες εφημερίδες με ποδοσφαιρικά νέα και γενικότερα έντυπα «κίτρινου» χρώματος
Αυτή και μόνο η διαπίστωση εξηγεί και ό, τι έπεται αυτής της κίνησης.
Να ευχηθώ στους εργαζόμενους του περιοδικού καλό κουράγιο και να ζητήσω από την εργοδοσία να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με όσο γίνεται πιο ανθρώπινο τρόπο. Να δώσει δηλαδή την ευκαιρία στους εργαζόμενους να κάνουν μια προσπάθεια να «σώσουν» το έντυπο τους μια και έχουν αυτή την πρόθεση.
Δήμητρα Γαλάνη
1 σχόλιο:
Φίλοι εργαζόμενοι (και αναγνώστες),
Το δίκαιο του αγώνα σας είναι δεδομένο, αφού εδώ μιλάμε για ένα ζήτημα πρακτικής επιβίωσης πολλών οικογενειών. Την ευθύνη φέρει ωστόσο αποκλειστικά η εργοδοσία σας, η οποία είναι και αυτή που καθόριζε την εξαιρετικά υψηλή τιμή του εντύπου. Η τιμή του είναι αυτή που το σκοτώνει σήμερα και όχι το γεγονός ότι οι κάτοικοι αυτής της χώρας αδιαφορούν για οτιδήποτε ξεπερνάει σε επίπεδο την espresso όπως αφήνει να εννοηθεί παραπάνω η Δήμητρα (με το μικρό της γιατί η συμπάθειά μου προς το πρόσωπό της είναι απολύτως ειλικρινής)
Για να πω και τα πράματα με το όνομά τους, προσωπικά ελάχιστες φορές το αγόρασα, παρά το γεγονός ότι ζήλευα σε απίστευτο βαθμό τα θέματα και τα cd που έβλεπα στη διαφήμησή του...
Σας στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς, και την ευχή ότι η δημοσιοποίηση του θέματος θα το οδηγήσει καιστη λύση του, πάντα προς όφελος των εργαζομένων αλλά φυσικά και της ίδιας της Τέχνης που υπηρετούσαν όλα αυτά τα χρόνια.
Δημοσίευση σχολίου