Νιώθω ένα πένθος πραγματικό με το κλείσιμο του μοναδικού ιστορικού μουσικού περιοδικού. Για όλους εμάς το δίφωνο υπήρξε βήμα του έργου μας και των απόψεων μας σαν κορυφαίος δίαυλος επικοινωνίας με το κοινό, πέραν της δισκογραφίας μας. Φιμώνεται το στόμα μας! Τι άλλο να πω, δεν ξέρω. Αναρωτιέμαι μόνο αν ο οποιοσδήποτε έχει το δικαίωμα του αποφασίζω και διατάζω, έτσι, αυθαίρετα, εις βάρος πολλών φωτισμένων δημοσιογράφων. Αυθόρμητα μού έρχονται στο νου οι στίχοι από τις Μάσκες Ηλίου: "Πες με τρεις λέξεις το πολύ / τι έκανες όταν σε αδικήσανε;"
Λένα Πλάτωνος
2 σχόλια:
Ως άνεργος δημοσιογράφος εδώ και 6 μήνες και ως απλός αναγώστης μιας ωραίας ιστορίας στο πολιτιστικά -μουσικά πράγματα του τόπου μας, την οποία παρακολουθώ και έχω στην συλλογή μου από το τέυχος Νο1 δηλώνω την απόλυτη συμπαράσταση μου στους δοκιμαζόμενους απολυόμενους συντάκτες του περιοδικού ΔΙΦΩΝΟ.
Προσφέρω ακόμα την στήριξη μου (ακόμα και την επαγγελματική μου εργασία εθελοντικά) σε όποια νέα πρόσπαθεια κάνετε με τις δικές σας δυνάμεις!
Αν θέλουμε να μην είμαστε απλοί παθητικοί μοιραίοι θεατές της ιστορίας (σαν τους ήρωες του Βάρναλη) να σώσουμε τουλάχιστον την αξιοπρέπεια μας!
Με εκτίμηση,
Γιάννης Γκροσδάνης
(Θεσσαλονίκη)
Γιάννη, σ' ευχαριστούμε.
Γνωρίζω καλά την ποιοτική δουλειά σου στο ραδιόφωνο της συμπρωτεύουσας όλα αυτά τα χρόνια και τις προσωπικές σου μάχες υπέρ του καλού γούστου. Και πάλι σ' ευχαριστούμε για την προσφορά και θα ενημερωθείς για ότι προκύψει.
Δημοσίευση σχολίου